• head_banner_01

A vancomicina é un antibiótico glicopéptido usado para fins antibacterianos.

Descrición curta:

Nome: Vancomicina

Número CAS: 1404-90-6

Fórmula molecular: C66H75Cl2N9O24

Peso molecular: 1449,25

Número EINECS: 215-772-6

Densidade: 1,2882 (estimación aproximada)

Índice de refracción: 1,7350 (estimación)

Condicións de almacenamento: Selado en seco, 2-8 °C


Detalle do produto

Etiquetas do produto

Detalle do produto

Nome Vancomicina
Número CAS 1404-90-6
Fórmula molecular C66H75Cl2N9O24
Peso molecular 1449,25
Número EINECS 215-772-6
Densidade 1,2882 (estimación aproximada)
Índice de refracción 1,7350 (estimación)
Condicións de almacenamento Selado en seco, 2-8 °C

Sinónimos

Vancomicina (base e/ou sales non especificadas); VANCOMICINA; Vancomicina base; (3S,6R,7R,22R,23S,26S,36R,38aR)-3-(2-amino-2-oxoetilo)-44-[[2-O-(3-amino-2,3,6-tridesoxi-3-C-metil-α-L-lixo-hexopiranosil)-β-D-glucopiranosil]oxi]-10,19-dicloro-2,3,4,5,6,7,23,24,25,26,36,37,38,38a-tetradecahidro-7 Ácido 22,28,30,32-pentahidroxi-6-[[(2R)-4-metilil-2-(metilamino)-1-oxopentil]amino]-2,5,24,38,39-pentaoxo-22H-8,11:18,21-dieteno-23,36-(iminometano)-13,16:31,35-dimeteno-1H,16H-[1,6,9]oxadiazaciclohexadecino[4,5-m][10,2,16]benzoxadiazaciclotetracosina-26-carboxílico.

Descrición

A vancomicina é un antibiótico glicopeptídico. O seu mecanismo de acción é unirse con alta afinidade á alanilalanina no extremo politerminal do péptido precursor da parede celular bacteriana sensible, bloqueando a síntese do peptidoglicano macromolecular que constitúe a parede celular bacteriana, o que resulta na destrución da parede celular que mata as bacterias. A vancomicina é eficaz para infeccións graves causadas por bacterias grampositivas, especialmente as causadas por Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis e Enterococcus resistentes á meticilina que son resistentes a outros antibióticos ou teñen pouca eficacia.

Indicacións

Limítase a infeccións sistémicas causadas por Staphylococcus aureus resistente á meticilina (MRSA) e infeccións intestinais e infeccións sistémicas causadas por Clostridium difficile; os pacientes alérxicos á penicilina non poden usar penicilinas nin cefalosporinas en pacientes con infección estafilocócica grave, ou aqueles con infección estafilocócica grave que non responderon aos antibióticos mencionados anteriormente, pódese usar vancomicina. Este produto tamén se usa para o tratamento da endocardite por Enterococcus e endocardite por Corynebacterium (tipo difteria) en persoas alérxicas á penicilina. Tratamento de infeccións por derivación arteriovenosa inducidas por estafilococos en pacientes de hemodiálise alérxicos á penicilina e non alérxicos á penicilina.


  • Anterior:
  • Seguinte:

  • Escribe aquí a túa mensaxe e envíanosla